het onbekende

Anders dan mijn vorige tochten in Spanje en Frankrijk, begeef ik mij nu op grotendeels onbekend terrein in een land waar ik weinig over weet (OK, wij waren lang geleden ooit (even) in Coimbra en Tomar, en zelfs in Fatima - plaatsen die de Caminho Portugués ook aandoet) en waarvan ik de taal niet machtig ben. Toch hoop ik dat ik met spaans, frans,  engels en enkele portugese woorden mijn mannetje (vrouwtje) wel zal staan
Informatie over het traject Lissabon - Porto is schaars, er bestaan geen nederlandstalige gidsen, er zijn geen pelgrimsherbergen, de beschreven etappes zijn soms lang - meer dan 30 km (te lang voor mij?), de signalisatie is niet altijd duidelijk of aanwezig en in al wat raadpleeg lees ik dat er nogal wat over asfaltwegen, soms zelfs langs de bermen van drukbereden wegen moet gestapt worden. Bovendien hebben de portugese chauffeurs geen al te beste reputatie wat betreft snelheid en veiligheid.
Vanaf Porto wordt alles beter en vanaf de spaanse grens zijn er voldoende voorzieningen en is de signalisatie overduidelijk.
Maar goed, ik zie wel wat het wordt. Plannen op lange termijn is nooit mijn sterke kant geweest. Ik heb er geen idee van hoe lang ik ga stappen. Ik weet wanneer ik hier thuis vertrek en dat is het. Ik blijf wel een extra-dag in Lissabon; het zou dom zijn om deze stad niet te verkennen. En ik zou ook graag Fatima bezoeken, maar dat zal afhangen van de dag. Ik weet dat rond de 12de en zeker de 13de mei alle (!) Portugezen naar Fatima op bedevaart trekken - ik herinner mij dat wij ooit Fatima wilden bezoeken (en toevallig was het 13 juli) en dat wij er met moeite geraakt zijn, geen parkeermogelijkheid dus ook niet uit de wagen gestapt; er was gewoon geen doorkomen aan, massa's en massa's Portugezen: met de wagen, honderden bussen, te voet, ... Welke toerist gaat nu op die datum naar Fatima! Verdere uitleg volgt als ik er ben.
Ik heb een vlucht naar Lissabon gereserveerd en ook een overnachting daar, verder niets, ook geen terugreis.

en maar stappen

Ik verken Vlaams Brabant verder en ken nu ook het Zoniënwoud door en door. Ook een deel van de via Brabantica, de pelgrimsweg die van Bergen op Zoom naar Nijvel voert, behoort tot de oefenpaden. En natuurlijk de Brabantse kouters en het Pajottenland.
Enkele sfeerbeelden:


 

                                          de spruiten staan nog op het veld

onverwachte ontmoeting met een oud-studente van 20 jaar geleden

 

 

               de akkers zijn klaar                                                  en de koeien hebben dorst

bouwval in de Vogelzangbeekvallei

                                                                                                         de luizenmolen

het treurige lot van de knotwilgen

 

                                                    signalisatie in Brussel (via Brabantica)

 ondanks het prachtige week van de voorbije weken ligt hier een vochtig-vettige plek (olie?) die ik niet gezien heb, en pardoes, vóór ik er erg in heb, lig ik languit op de grond (en dat was in de week van de valpreventie nota bene!). Ik hou er een groot hematoom op mijn bil, stramme spieren en vuile kleren aan over

En natuurlijk de pelgrimszegen in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen! En een blij weerzien met Willy, die ik in Conques ontmoette (zie aldaar)

 

Intussen ben ik in het bezit van mijn Credencial (geloofsbrief) en stempelboekje en heb ik een vlucht naar Lissabon + een overnachting daar geboekt.

Nu nog verder info verzamelen en stappen.