en maar stappen

Ik verken Vlaams Brabant verder en ken nu ook het Zoniënwoud door en door. Ook een deel van de via Brabantica, de pelgrimsweg die van Bergen op Zoom naar Nijvel voert, behoort tot de oefenpaden. En natuurlijk de Brabantse kouters en het Pajottenland.
Enkele sfeerbeelden:


 

                                          de spruiten staan nog op het veld

onverwachte ontmoeting met een oud-studente van 20 jaar geleden

 

 

               de akkers zijn klaar                                                  en de koeien hebben dorst

bouwval in de Vogelzangbeekvallei

                                                                                                         de luizenmolen

het treurige lot van de knotwilgen

 

                                                    signalisatie in Brussel (via Brabantica)

 ondanks het prachtige week van de voorbije weken ligt hier een vochtig-vettige plek (olie?) die ik niet gezien heb, en pardoes, vóór ik er erg in heb, lig ik languit op de grond (en dat was in de week van de valpreventie nota bene!). Ik hou er een groot hematoom op mijn bil, stramme spieren en vuile kleren aan over

En natuurlijk de pelgrimszegen in de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen! En een blij weerzien met Willy, die ik in Conques ontmoette (zie aldaar)

 

Intussen ben ik in het bezit van mijn Credencial (geloofsbrief) en stempelboekje en heb ik een vlucht naar Lissabon + een overnachting daar geboekt.

Nu nog verder info verzamelen en stappen.