Prachtig weer om naar huis te gaan. De zon schijnt volop. Voor 10,5 euro neem ik een uitgebreid ontbijt in het hotel ; voor die prijs vind ik dat ik een en ander mag meenemen voor deze middag: een banaan, een potje yoghurt en een koffiekoek verdwijnen in mijn zak 😉.
En nu nog de tijd doden tot deze middag.
Op de luchthaven zie ik een vrouw terug met wie ik een kamer deelde in Arzacq-Arraziget, ook voor haar zit de tocht er op.
woensdag 7 juni 2017
Op verkenning in Bayonne
Na een rustig en uitgebreid ontbijt trek ik naar de oude binnenstad van Bayonne.
het Château Vieux, versterkt militair domein
In de kathedraal Sainte-Marie is een stand voor het onthaal van de pelgrims ; hier vertrekt de Camino de Baztan. Ik krijg een laatste stempel en een voorkeursbehandeling (privé-rondleiding in de sacristie en uitleg over de restauratiewerken). Aanpalend is er het klooster.
mooie oude huizen in de historische binnenstad
de Pont Saint -Esprit
In de stad ben ik voor de meesten een bezienswaardigheid met mijn rugzak, anderen knikken goedkeurend en een man spreekt mij aan en vertelt zijn verhaal: in september vertrekt hij voor de Camino del Norte ; hij deed eerder de Via Podiensis en vertelt zijn ervaringen met een slechtziende die met begeleiding ook de Camino liep. Mooi verhaal. Je moet het toch maar doen!
Ik ga op stap in de stad alsof ik het hier al jaren ken.
Ook de juiste bus en halte vinden is geen enkel probleem.
Voor slechts 1 euro neem ik de bus naar Biarritz Anglet Aéroport. De busrit duurt 20 min; veel groen, veel stoplichten en veel "gouden kruispunten" 😉. Ik ga ook een kijkje nemen in het luchthavengebouw, dan weet ik meteen hoe ik het morgenvoormiddag moet doen. Er is een" Relay" krantenwinkel maar enkel een Laatste Nieuws en een GVA van gisteren.
Mijn hotel is vlakbij - een megabed voor mij alleen.
waar de Nive (SJPdP) uitmondt in de Adour
eeuwigdurende kermis
In de stad ben ik voor de meesten een bezienswaardigheid met mijn rugzak, anderen knikken goedkeurend en een man spreekt mij aan en vertelt zijn verhaal: in september vertrekt hij voor de Camino del Norte ; hij deed eerder de Via Podiensis en vertelt zijn ervaringen met een slechtziende die met begeleiding ook de Camino liep. Mooi verhaal. Je moet het toch maar doen!
Ik ga op stap in de stad alsof ik het hier al jaren ken.
Ook de juiste bus en halte vinden is geen enkel probleem.
Voor slechts 1 euro neem ik de bus naar Biarritz Anglet Aéroport. De busrit duurt 20 min; veel groen, veel stoplichten en veel "gouden kruispunten" 😉. Ik ga ook een kijkje nemen in het luchthavengebouw, dan weet ik meteen hoe ik het morgenvoormiddag moet doen. Er is een" Relay" krantenwinkel maar enkel een Laatste Nieuws en een GVA van gisteren.
Mijn hotel is vlakbij - een megabed voor mij alleen.
dinsdag 6 juni 2017
Met de trein weg van de bergen
Het giet weer pijpenstelen als ik vanmorgen wakker word. Ik wens diegenen die vandaag de pas over trekken veel moed toe, zeker de starters. De habituees zijn wel meer gewend.
Heb vanmorgen in het toeristenbureau twee nachten geboekt, één in Bayonne en één in Biarritz. Ik was een dag verkeerd ; dacht dat het maar over een dag ging. Maar goed, het is geregeld.
Misschien had ik het anders kunnen aanpakken: van Bayonne naar Bordeaux en dan naar Parijs en dan de TGV naar Brussel? Maar dat gaat allemaal om gereserveerde plaatsen en wie weet was er geen plaats meer. En bovendien heb ik het niet zo voor Parijs.
Het is al behoorlijk druk in SJPdP van 's ochtends al ; hetzelfde publiek als gisteren. En het toeristentreintje dat nog niet half vol zit. En wat ik gisteren ben vergeten te vermelden: campers in alle maten, véééééééééél campers.
Zoals de titel van dit bericht zegt zijn de Pyreneeën helemaal verdwenen. Tijdens de treinrit (een boemeltreintje van amper 1 wagon) zijn er nog mooie uitzichten en zie ik ook nog een paar roofvogels. Na een dik uur is dat allemaal weg en zit ik in een grootstad. Ik wist niet meer dat er hoogbouw en woonblokken bestaan.
Heb vanmorgen in het toeristenbureau twee nachten geboekt, één in Bayonne en één in Biarritz. Ik was een dag verkeerd ; dacht dat het maar over een dag ging. Maar goed, het is geregeld.
Misschien had ik het anders kunnen aanpakken: van Bayonne naar Bordeaux en dan naar Parijs en dan de TGV naar Brussel? Maar dat gaat allemaal om gereserveerde plaatsen en wie weet was er geen plaats meer. En bovendien heb ik het niet zo voor Parijs.
Het is al behoorlijk druk in SJPdP van 's ochtends al ; hetzelfde publiek als gisteren. En het toeristentreintje dat nog niet half vol zit. En wat ik gisteren ben vergeten te vermelden: campers in alle maten, véééééééééél campers.
Zoals de titel van dit bericht zegt zijn de Pyreneeën helemaal verdwenen. Tijdens de treinrit (een boemeltreintje van amper 1 wagon) zijn er nog mooie uitzichten en zie ik ook nog een paar roofvogels. Na een dik uur is dat allemaal weg en zit ik in een grootstad. Ik wist niet meer dat er hoogbouw en woonblokken bestaan.
zicht op de Adour, die ik in Aire-sur-l' Adour (wat lijkt dat al lang geleden) ook zag, maar dan veel smaller, en in de verte de kathedraal van Bayonne
Verder ben ik vandaag gewoon lui geweest.
maandag 5 juni 2017
Wat kan Baskenland mooi zijn .....
...... als het niet regent. Prima dag dus! Vanmorgen een beetje dreigend gedruppel, maar verder afwisselend zon en wolken.
Ik wil nog wat kwijt over gisteren in de gîte: er zijn, naast de pelgrims die ik de voorbije dagen geregeld ontmoette, twee groepen aangekomen, een van een achttal en een van een vijftien personen. Meteen veel lawaai. Ik begrijp het allemaal niet zo goed: er staan wel 8 auto's op de oprit die worden uitgeladen. Ze zijn niet eens nat en hebben propere schoenen. Ze hebben 8 km gestapt en maken grote sier. Na het avondeten zitten ze gewoon TV te kijken. En vanmorgen is het al vanaf 6u30 volop lawaai. Het eerste uur vanmorgen zie en hoor ik ze nog, daarna niets meer. ????
dit is de Porte de Saint-Jacques, waar ik 5 jaar geleden vertrok
en de hoofdstraat van het ommuurde oude centrum: de Rue de la Citadelle
SJPdP is ook weer een Plus Beau Village, dat wist ik eigenlijk niet. En het is er druk, druk, druk. Toeristen en potentiële pelgrims en doe-alsoffers en diegenen die hier verder gaan en diegenen die hier stoppen; het verschil is duidelijk, ik noem de anciens "white socks" - de gebruinde kuiten en witte enkels en voeten . Je kan hier ook een volledige uitrusting aanschaffen.
Ik wilde absoluut frieten eten, zo lang geleden. Viel wat tegen, een prijs voor de beste frieten zullen ze hier niet winnen.
Ik ben er ook in geslaagd om een vliegticket te reserveren om terug te komen, is voor donderdag, eerder kan niet - vluchten enkel op dinsdag, donderdag en zaterdag . Ik moet nu nog in Biarritz geraken en daar overnachting zoeken.
Ik wil nog wat kwijt over gisteren in de gîte: er zijn, naast de pelgrims die ik de voorbije dagen geregeld ontmoette, twee groepen aangekomen, een van een achttal en een van een vijftien personen. Meteen veel lawaai. Ik begrijp het allemaal niet zo goed: er staan wel 8 auto's op de oprit die worden uitgeladen. Ze zijn niet eens nat en hebben propere schoenen. Ze hebben 8 km gestapt en maken grote sier. Na het avondeten zitten ze gewoon TV te kijken. En vanmorgen is het al vanaf 6u30 volop lawaai. Het eerste uur vanmorgen zie en hoor ik ze nog, daarna niets meer. ????
aan het Croix de Galcetaburia, na een 8 km
en even verder een weldoener die tafel, banken, warme en koude dranken ter beschikking stelt voor een donatovo. Het vertrouwen van de plaatselijke bevolking is groot
er staan zelfs twee hudo's (met toiletbril en zaagsel); je waant je zowaar op scoutskamp
de Pyreneeën komen steeds dichterbij
elk dorp dat zich respecteert heeft een"fronton"
op stap met alle bagage (ook tent)
Ik geniet van een zwerm vale gieren; wat doet dat deugd!!!!
Ook Saint-Jean-Pied-de-Port nadert met rasse schreden. Om 14u30 sta ik op 5 min. van de Porte de Saint-Jacqgues, aan de B&B waar ik vannacht verblijf. Geen gîte voor de laatste nacht, ik wil wat egoïstisch zijn en een beetje privacy hebben.
Ik ga dus voor de B&B Errikaldia waar ik ook in 2012 verbleef met Bie.
in de Eglise de Notre Dame du Bout du Pont steek ik een grote kaars aan voor al wie erom gevraagd heeft en niet om gevraagd heeft - in het bijzonder voor de kinderen, kleinkinderen, Lana, Lotte en Jenna voor een goede afloop van hun examens, voor Annie, Simonne en Marie-Claire en voor.....
SJPdP is ook weer een Plus Beau Village, dat wist ik eigenlijk niet. En het is er druk, druk, druk. Toeristen en potentiële pelgrims en doe-alsoffers en diegenen die hier verder gaan en diegenen die hier stoppen; het verschil is duidelijk, ik noem de anciens "white socks" - de gebruinde kuiten en witte enkels en voeten . Je kan hier ook een volledige uitrusting aanschaffen.
Ik wilde absoluut frieten eten, zo lang geleden. Viel wat tegen, een prijs voor de beste frieten zullen ze hier niet winnen.
Ik ben er ook in geslaagd om een vliegticket te reserveren om terug te komen, is voor donderdag, eerder kan niet - vluchten enkel op dinsdag, donderdag en zaterdag . Ik moet nu nog in Biarritz geraken en daar overnachting zoeken.

zondag 4 juni 2017
Gelukkig bestaan er kranten
Weer vreselijk nieuws vanmorgen, weer een aanslag met onschuldige slachtoffers. Ik kan alleen maar mijn medeleven betonen aan de families van de overledenen en sterkte toewensen aan de gewonden.
Het is fris, amper 15 graden (deze middag). Voor de eerste keer is het voorbij 8u als ik vertrek onder een bewolkte hemel. Vandaag staat er een kleine 25 km op het programma, naar Ostabat. Er is mogelijkheid om een stukje in te korten via een variante die "Le chemin de l' Escargot" heet; dit vind ik op mijn maat gesneden en dus maak ik van de gelegenheid gebruik; Jacobus zal het mij wel niet kwalijk nemen zeker? Het gaat over slechts anderhalve kilometer. En het schijnt de oorspronkelijke weg te zijn.
een kasteel dat nu school is bij het verlaten van Aroue
veel schapen, geiten en koeien in Baskenland
Zo is de variante gemarkeerd; iets voor de tragen, waaronder ik. En ik ben zeker niet de enige.
Ik kom ergens in een dorpje/gehuchtje dat Uhart-Mixe heet waar ik een pauze neem. Het is klokslag twaalf als ik koffie drink. Het krioelt er van de mannen in camouflagebroeken, laarzen en geweren. Waar zou in deze periode op gejaagd worden? Maar ze hebben gedaan, dus ik hoef niet bang te zijn in het bos.
Ik ben amper weer op weg of het begint te regenen. En het is weer van dat - zeker twee uur aan een stuk hard doorregenen. En de schoenen: hetzelfde verhaal; het klotst misschien iets minder maar toch goed nat. Of ze tegen morgenochtend droog zullen zijn is nog de vraag. Hetzelfde met de was. Hoe kan die nu drogen in zo'n weer?
Deze voormiddag zag ik een koppel (zestigers) een afdaling af rennen, met kleine pasjes. Ik vraag mij af wat daar het nut/voordeel van zou zijn.Zij beweren "le vrai" camino te lopen 👱.
En voor de geinteresseerden: op en af en op en af en op en af en ....... En dat zal morgen niet anders zijn.
Het blijft de rest van de namiddag en avond regenen. Het enige positieve dat ik er kan van denken is dat wat er nu uit valt morgen niet meer kan.
Weer een geanimeerde avond, dit keer met Baskische folklore.
Het is fris, amper 15 graden (deze middag). Voor de eerste keer is het voorbij 8u als ik vertrek onder een bewolkte hemel. Vandaag staat er een kleine 25 km op het programma, naar Ostabat. Er is mogelijkheid om een stukje in te korten via een variante die "Le chemin de l' Escargot" heet; dit vind ik op mijn maat gesneden en dus maak ik van de gelegenheid gebruik; Jacobus zal het mij wel niet kwalijk nemen zeker? Het gaat over slechts anderhalve kilometer. En het schijnt de oorspronkelijke weg te zijn.
Ik kom ergens in een dorpje/gehuchtje dat Uhart-Mixe heet waar ik een pauze neem. Het is klokslag twaalf als ik koffie drink. Het krioelt er van de mannen in camouflagebroeken, laarzen en geweren. Waar zou in deze periode op gejaagd worden? Maar ze hebben gedaan, dus ik hoef niet bang te zijn in het bos.
Ik ben amper weer op weg of het begint te regenen. En het is weer van dat - zeker twee uur aan een stuk hard doorregenen. En de schoenen: hetzelfde verhaal; het klotst misschien iets minder maar toch goed nat. Of ze tegen morgenochtend droog zullen zijn is nog de vraag. Hetzelfde met de was. Hoe kan die nu drogen in zo'n weer?
Deze voormiddag zag ik een koppel (zestigers) een afdaling af rennen, met kleine pasjes. Ik vraag mij af wat daar het nut/voordeel van zou zijn.Zij beweren "le vrai" camino te lopen 👱.
En voor de geinteresseerden: op en af en op en af en op en af en ....... En dat zal morgen niet anders zijn.
Het blijft de rest van de namiddag en avond regenen. Het enige positieve dat ik er kan van denken is dat wat er nu uit valt morgen niet meer kan.
Weer een geanimeerde avond, dit keer met Baskische folklore.
zaterdag 3 juni 2017
Guetten
Zoals gisteren beloofd eerst nog wat over Navarrenx: de naam is afgeleid van Navarra (Spaanse provincie) en is ontstaan rond een burcht bij een oversteekplaats van de rivier Gave d' Oloron. Het werd een "bastide", een versterkt stadje met een heuse citadel.
Om 18u is er in de kerk Saint-Germain onthaal van de pelgrims met pelgrimszegen en daarna een pelgrimsdrink in de pastorie, aangeboden door de plaatselijke "Amis de Saint-Jacques". Ik schat dat we met een 35-tal zijn, waarvan ik de meesten wel ken.
Guetten: zo heten die been/schoenbeschermers om schoenen droog 😁 te houden, die ik thuis heb laten liggen. Guetres zeggen de Fransen, waarschijnlijk met een accent circonflex. Toch blijken die ook niet alles tegen te houden, evenmin als de Gore-Tex. Dat hebben alle pelgrims vandaag weer ondervonden . Het regent al sinds vannacht, en dat blijft het doen tot na de middag. En niet zo'n klein beetje! Als de zon geschenen had waren de eerste uren een aangename bedoening geweest met veel schaduw in het bos. Nu is het donker, kil en nat; eigenlijk heb ik er geen idee van of het hard regent of niet; onder het dichte bladerdak geeft het mij de indruk van stortregen. Maar het regent hard, ook zonder bomen. Nergens een hutje, schuur of iets anders om te schuilen. Dus: verstand op nul en doorgaan, er zit niets anders op. Nat is nat en er is geen verschil tussen een beetje, heel en heel erg nat!
dit is wel duidelijk zeker?
"Op deze naar verhouding korte etappe (19 km) kan de wandelaar rustig de tijd nemen om van de natuur te genietem - bezienswaardigheden als kloosters en kerken zijn er langs dit gedeelte van de route niet". Dit zegt mijn ANWB-gids. Helaas is er door dit weer van genieten helemaal geen sprake.
Het blijft de verdere namiddag en avond regenachtig.
Gelukkig wordt in de gîte alles gewassen en gedroogd.
Om 18u is er in de kerk Saint-Germain onthaal van de pelgrims met pelgrimszegen en daarna een pelgrimsdrink in de pastorie, aangeboden door de plaatselijke "Amis de Saint-Jacques". Ik schat dat we met een 35-tal zijn, waarvan ik de meesten wel ken.
Guetten: zo heten die been/schoenbeschermers om schoenen droog 😁 te houden, die ik thuis heb laten liggen. Guetres zeggen de Fransen, waarschijnlijk met een accent circonflex. Toch blijken die ook niet alles tegen te houden, evenmin als de Gore-Tex. Dat hebben alle pelgrims vandaag weer ondervonden . Het regent al sinds vannacht, en dat blijft het doen tot na de middag. En niet zo'n klein beetje! Als de zon geschenen had waren de eerste uren een aangename bedoening geweest met veel schaduw in het bos. Nu is het donker, kil en nat; eigenlijk heb ik er geen idee van of het hard regent of niet; onder het dichte bladerdak geeft het mij de indruk van stortregen. Maar het regent hard, ook zonder bomen. Nergens een hutje, schuur of iets anders om te schuilen. Dus: verstand op nul en doorgaan, er zit niets anders op. Nat is nat en er is geen verschil tussen een beetje, heel en heel erg nat!
bij het verlaten van Navarrenx moet ik de Gave d' Oloron oversteken, over een brug van de XIIIe eeuw, waar al eeuwen pelgrims op weg naar Santiago gebruik van maken.
Op een bankje in het portaal van dit kerkje wring ik de eerste keer mijn sokken uit. En dat ook guetten de voeten niet droog houden bewijzen twee Franse dames die hetzelfde doen
om 13u30 verlaat ik de Bearn en kom in Baskenland
en achter de (hoge) bergen ligt het land van Pirena
"Op deze naar verhouding korte etappe (19 km) kan de wandelaar rustig de tijd nemen om van de natuur te genietem - bezienswaardigheden als kloosters en kerken zijn er langs dit gedeelte van de route niet". Dit zegt mijn ANWB-gids. Helaas is er door dit weer van genieten helemaal geen sprake.
gelukkig zijn er de kranten, en ze zijn zeer gegeerd
Anke, kijk eens! Jaloers?
Het blijft de verdere namiddag en avond regenachtig.
Gelukkig wordt in de gîte alles gewassen en gedroogd.
vrijdag 2 juni 2017
Paarden met bellen
Eigenlijk heb ik niet veel zin om iets te schrijven; vraagt veel energie van mij. En ik heb de hele dag zo veel te doen: stappen, stappen, en nog eens stappen, veel bergop en bergaf, en nog bergop en nog bergaf, de hele 27 km lang. Gelukkig is het helemaal niet te warm; de zon komt amper door het wolkendek piepen.
een toegangspoort tot niets
ik heb al koeien met bellen gezien, geiten ook, maar paarden?
Anke, voor jou 😉
Sedert zeker een week hangen er sporadisch leien bordjes met spreuken, filosofische bedenkingen, ... langs de weg. Hier een hele verzameling, allemaal getekend " l' Alchimiste"; blijkbaar heet er een gîte hier in Navarrenx zo. Misschien op gebaseerd op de boeken van Paolo Coelho. Later daarover meer.
Ik zit nu in Navarrenx, ook weer een plus beaux village . De rest is voor morgen.
de oude abdij van Sauvelade
een welkome verfrissing
Ik zit nu in Navarrenx, ook weer een plus beaux village . De rest is voor morgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)