We worden pas wakker na 8u vanmorgen en na het even uitgebreide ontbijt als gisteren pakken we alles in en gaan met de metro naar Sao Bento, het mooie treinstation waar we gisteren ook waren.
Er is maar één rechtstreekse busverbinding per dag naar Ponte de Lima (om 17h00, aankomst om 20h00), dus nemen we de trein naar Braga en van daar de bus naar Ponte de Lima waar we in de jeugdherberg een vierpersoonskamer hebben.
Van het treinstation van Braga stappen we tot helemaal naar de andere kant van de stad om dan later met de bus voorbij het station te rijden.
Lana en Jenna (voorzien van een plastic zakje, papieren zakdoekjes en een flesje water) zitten helemaal achteraan op de bus).
Als ik terug kom van de douche bekent Lana dat ze haar handdoeken en slaap-T-shirt thuis vergeten is. Dus verdelen we wat we hebben.
Ponte de Lima is nog steeds het aangename stadje waar de muziek uit de bomen komt en de klokken om het kwartier luiden. Nu ken ik ook de legende van de soldaten (zie bericht "feestelijk onthaal" van 2014). Toen de eerste Romeinen in de tweede eeuw voor Christus de Rio Lima bereikten, weigerden de soldaten de rivier over te steken. Ze dachten dat het de Letter(s), de rivier van de vergetelheid in de onderwereld was, en ze waren ervan overtuigd dat, wie hem overstak, iedere herinnering zou verliezen. Hun aanvoerder was daarom alleen vooruit gegaan en van de andere oever ieder van zijn soldaten bij naam had genoemd. Na dit bewijs dat zijn geheugen geen schade had opgelopen volgden zijn mannen hem.
De meisjes vinden het de max dat er overal WiFi is, tot in de bus toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten