Muren van papier

Amaai, wat is dat in Frankrijk met het internet?
Enfin, ik zal  bij het begin beginnen.
Om duidelijk te zijn : dit bericht gaat over gisteren, donderdag dus.
Het regent 's nachts, en 's ochtends voelt alles klam aan. Na het ontbijt vertrek ik onder een bewolkte lucht maar het is zacht.
De stad uit is vrij gemakkelijk : de avenue Gambetta over ( moet een belangrijk persoon zijn in Frankrijk want overal vind je wel een straat of plein naar hem genoemd - zou ik eens moeten opzoeken; hij is in elk geval geboren in Cahors).

Over de pont Valentré gaat het ineens steil omhoog via een bochtige trap die nadien overgaat in een stenig pad. Ergens op die trap schuif ik uit en daar lig ik - zal wel geen fraai zicht geweest zijn - ondanks Pilates en Tai Chi. Ik hou er een geschaafde onderarm en vuile kleren aan over, maar dat is niet erg. In de loop van de volgende uren begin ik last te krijgen van mijn rechter dij - spier gekneusd? Na de middag middag beginnen de wolken op te zetten en niet lang daarna gaan de hemelsluizen open en dat blijft zo voor de rest van de dag ; het plezier is er meteen af.
Oorspronkelijk was het de bedoeling om in Lascabanes te overnachten maar alles was volzet. Ik heb  nu een bed in een  Chambres d' Hôtes enkele km  verder (er wordt voor vervoer gezorgd). Daar heb ik een tweepersoonsbed voor mij alleen en ik hoef mijn slaapzak niet te gebruiken. Het enige nadeel : de muren lijken wel van papier, ik hoor het minste zuchtje. Wassen doe ik vandaag niet - zou toch niet drogen.
En het blijft maar regenen.
Ik vrees dat ik met mijn bil (stramme spier en dik hematoom) geen 23 km kan klimmen en dalen - glibberig ook na al die regen. De vrouw des huizes adviseert mij om de baan te volgen. Dat ga ik dan zeker doen.
Het is een godvergeten gat zonder internet, zelfs geen telefoonverbinding.