nog steeds goed weer

Slechte nacht gehad in Navarrete; ik lag in een kamer met 5 stapelbedden, beneden was geen plaats meer en er was geen ladder, ook geen hekje. Waaronder 5 oude venten die om ter luidst snurkten, één had zelfs slaapapnoe's. Het waren Fransen die maar bleven doorzagen over waar ze de vorige dagen overnacht en gegeten hadden. Een hongaarse dame in de kamer was ´s morgens om 5u al weg.
Even vóór Nájera staat een mooie tekst op de muur van een oude meelfabriek, geschreven door de pastoor van een naburig dorp:
"Polvo, barro, sol y lluvia
es Camino de Santiago
millares de peregrinos
y más de un millar de años

Peregrino, ¿Quien te llama?
¿Que fuerza oculta te trae
ni el campo de las estrellas
ni las grandes catedralea

.....

Het is goed om even uit te blazen aan de oevers van de Najerilla; prachtig klooster van Santa Maria le Real, gebouwd in 1502.

Gisteren overnacht in de Albergue Municipal, bijna nieuw. Kamers voor 2 personen, grote binnenplaats met fonteintje. Het lijkt wel hier wel vakantie!

Vandaag door de glooiende velden van de Rioja met in de verte de alom tegenwoordige Sierra de la Demanda waarvan de toppen nog besneeuwd zijn. Die met een motortje in hun achterste steken mij al snel voorbij; ik stap rustig door en neem de tijd om te kijken en te luisteren: graanvelden (heb ik al gezegd dat het graan hier al meer dan een halve meter hoog staat?), koolzaad, zelfs hop. En vlinders, en het gefluit van vogeltjes in alle kleuren en de kikkers (soms lijken het wel blaffende honden).

In Santo Domingo de la Calzada, genoemd naar de grootste weldoener van de Camino, bezoek ik natuurlijk de beroemde kathedraal waar hij begraven ligt en waar zich een nis bevindt met 2 levende kippen, ter herinnering aan het meest bekende wonder dat toegeschreven wodt aan Santo Domingo. De legende gaat als volgt:

Een duits pelgrimsgezin overnacht in een herberg in Santo Domingo. De meid wordt verliefd op de zoon maar wordt boos omdat hij haar geen aandacht schenkt. Daarom verstopt ze een zilveren beker in zijn plunjezak en beschuldigt hem van diefstal. De jongen wordt veroordeeld en opgehangen. De ouders zetten hun weg verder naar Compostela. Als ze terugkomen vinden ze hun zoon levend terug, hangend aan een touw, maar Santo Domingo heeft de ganse tijd zijn voeten vastgehouden. Ze rennen naar de schout om dit te vertellen, maar hij gelooft hen niet. "Jullie zoon is net zo levend als de kip die ik hier zit te eten". Meteen komt de kip tot leven en zingt: "Santo Domingo de la Calzada, donde cantó la gallina después de asada!"

Nu zit ik in Grañon, 6 km verder, met een albergue in de echte geest van de Camino; prachtig gelegen aan de achterzijde van de kerk (oude pastorie), met oude trappen en lokalen. Er liggen dunne matrasjes op de grond, allemaal tegen elkaar en een zolder om de was op te hangen. Waarschijnlijk huizen er ook wel muizen. Er wordt 's avonds en 's ochtends samen gegeten ( en iedereen helpt). En dat alles voor een donativo (vrijwillige bijdrage)

En: de ooievaars zijn er!!!!