Tierra de Campos

Eerst de foto´s van gisteren

een dorpje in de Meseta

de tipi´s in de tuin van de albergue

Melene in actie

Ayuntamiento van Carrión de los Condes

de kerken van Carrión de los Condes

HUB-collega's,  dit is een luxe WZC (beroepsmisvorming?)

hiernaast slaap ik (bij de nonnen)

Gisteren nog naar de mis geweest; daarna wordt iedereen individueel gezegend, zeer aangrijpend: Sommigen kunnen hun emoties niet de baas. Als aandenken krijgen we van de nonnen een zelfgemaakte ster en een  .bloemblaadje.

Om 22u komt de non goedenacht en Buen Camino wensen.

Onder een staalblauwe lucht staat vandaag de tocht op het programma die door de gidsen omschreven wordt als eentonig, saai, eindeloze akkers, eenzaamheid, het niets.

Het niets? Het alles? Ik vind het prachtig! 17 km zonder enig huis, enkel velden, velden en nog velden; geen enkele schaduw. In de verte af en toe een rij populieren. Een lange rechte weg.

Ik kan mij voorstellen dat het een verschrikking moet zijn als het regent, als het hard waait of in de zomer in de broeiende hitte.

't zijn velden (weiden) als wiegende zeeën

Robin? Paul?

En dan is er plotseling een kerktoren aan de horizon, als een fata morgana. Wie al te voet naar Scherpenheuvel geweest is weet wat het betekent de basiliek in de verte te zien en maar niet dichterbij komt. Met deze kerk is het hetzelfde, zij blijft veraf, maar ik kom toch dichterbij.