woensdag 6 juni 2012

valsspelers???

Niet veel bijzonders vandaag. Mooie landschappen en verder piepkleine dorpjes en gehuchtjes die ditmaal aan het portugese binnenland doen denken, met dank aan de zwartgeklede oudere dames in de dorpjes en aan de eucalyptusbomen; hele bossen staan er.
Ik zit nu in Palas del Rey en ik heb geluk dat ik nog een bed vind; de prive-albergue is al volzet en ik kan nog enkel terecht in de Municipal; na de slechte ervaring van gisteren had ik nochtans beslist zeker geen Municipales meer aan te doen, maar nood breekt wet en deze valt bijzonder goed mee. Ik heb een kamer met 2 stapelbedden en een eigen badkamer.
Onderweg een vrouw tegengekomen (eigenlijk al verschillende dagen) die vandaag heel traag stapte. Op een bepaald moment zat ze aan de rand van de weg met het hoofd diep gebogen en ik vroeg: "Are you OK?" "No" zei ze; ik vroeg of ik kon helpen. Het zit vanbinnen, zei ze. In de albergue ligt ze op dezelfde kamer en raken we aan de praat. Ze heeft nu heel kort haar - pruik afgedaan. Ze zegt dat ze zich sinds 3 dagen niet zo goed voelt, geen honger heeft, geen energie en zo moe is. Ze laat haar rugzak vervoeren zodat ze die nniet moet dragen. Ze is van kanker geopereerd (abdominaal) en heeft na een laatste check-up groen licht gekregen om de camino te lopen. Ze probeert hier naar de dokter te gaan voor een echo - het is hier wel maar een dorp. Ik hoop dat ze geen slecht nieuws krijgt. Ik zal dan maar niet meer klagen zeker?

Wat sinds gisteren opvalt is de aanwezigheid van minibusjes/monovolumes in de dorpen waar een bar is. Zij zetten mensen af die, enkel met een dagrugzakje, een kleine afstand lopen. Met eigen ogen gezien. Ook opvallend veel taxi's op de kleine verbindingswegen tussen de dorpen.
Hoe langer hoe meer mensen maken gebruik van het rugzakvervoer.
En sinds gisteren zijn er ook veel meer pijnlijke voeten en knieën (gestart in Sarria voor de laatste 100 km).

Geen USB-poort en ook geen SD-poort, dus weer geen foto's.

4 opmerkingen:

  1. Je zegt toch niet dat jij klaagt! Soms is het moeilijk en lastig maar je doet het en dat is niet klagen hé!ja, die mevrouw??? een groot vraagteken , hopelijks alleen vermoeidheid.
    je denkt wellicht dat ik niets anders te doen heb dan je blog lezen? niets is minder waar maar.... ik ga nu nog fietsen als training en tis hier geen goed weer , dus.... ook een beslissing
    goede moed voor je laatste 100km en draag maar zelf je rugzak verder. Ik denk dat de verleiding bij u klein is.
    JN

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag zus,eventjes ertussenuit geweest naar Belgie;heb juist je blog gelezen en was echt blij te vernemen dat de 100km grens voorbij is.Je ziet er inderdaad goed uit na al dat stappen.Volhouden!Bie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dag Jan,

    wat een verhaal!
    geniet van de laatste 100 kilometer zet alles op alles om je droom waar te maken!

    groetjes

    candice

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Toch straf he Jan, je bent er bijna. Chapeau!
    Chantal

    BeantwoordenVerwijderen