doe dit maar met rugzak en poncho
o.a. hier dus mijn déjà- vus
hier zijn ze dan weer ultramodern: de hars wordt opgevangen in plastiek zakjes, en niet in de klassieke terracotta-potjes
hier zijn de stapstenen nog zichtbaar, een beetje verder verdwijnen ze in het struikgewas - dan maar door het veld ernaast
enige stopplaats, en iedereen maakt er natuurlijk gebruik van
kletsnat aan het Cruz dos Mortos
de was moet toch ergens drogen!
In de albergue van Rubiaes (oude school) wordt duidelijk dat het einde nadert: de fietsers zijn ook van de partij - een groep van 8 mannen komt er binnengevallen; zij fietsen van Porto naar SdC in 2 dagen en hebben een foerier die met de wagen voor de nodige ondersteuning zorgt. De albergue ligt niet in het dorp, er moet dus nog gestapt worden na afloop om iets eetbaars te vinden. Op meer dan 1,5 km is een restaurant waar men op alle mogelijke en onmogelijke uren iets kan eten. Er schuin tegenover is een piepkleine bar waar 's ochtends kan ontbeten worden en achteraan een even klein winkeltje waar alles te koop is, van een snee brood (prijs per gewicht) tot verse eieren (zijn net van onder de kip gehaald), van individuele porties boter tot poncho's, regenschermen, emmers, loodgietersgerief, onderhoudsproducten, zonnemelk, .... Kortom: alles!
Laat ons iets weten als het gelukt is
BeantwoordenVerwijderenMooie hoed!
BeantwoordenVerwijderenXxx jenna