het venijn zit in de staart

Ook vandaag weer een zware dag voor de boeg: heet, geen wind en geen schaduw. Eerst door de velden en daarna zeker 4 uur op en naast de dijk van de Taag. Wat in het begin aangenaam was werd op de duur eentonig. De "nispera's" die ik van de bomen pluk zijn een ware verfrissing. Wat het zijn weet ik niet maar ik ken ze van op de Camino Francés - een fransman denkt dat het "des nefs" zijn, in ieder geval: ze zijn lekker - nog niet helemaal rijp, maar wie maalt daar om?
De fransman dus, een australisch koppel uit Hobarth, een nederlandse dame, en nog anderen: allemaal pelgrims die ik ontmoet in Santarem, de eindbestemming voor vandaag.
Onderweg zijn de boeren druk in de weer op de velden en in de wijngaarden - lijkt mij hard labeur in deze hitte.
De etappe is zo vlak als een biljarttafel, maar het venijn zit in de staart: na meer dan 25 km komt de slotklim naar Santarem voor mij hard aan!
Hostel Santarem is een aanrader voor elke pelgrim!

Tim, een eerste Monet'je

het terras van hostel Santarem