maandag 28 mei 2018

naaien


La Souterraine, de ondergrondse , bestond reeds ten tijde van de Galloromeinen, en is genoemd naar een ondergrondse Romeinse tempel waarvan de resten nog in de crypte van de granieten Eglise Nôtre Dame te vinden zijn.


Marina , Michel, Monique , Ben , Klaas en ik,  groepsfoto na het ontbijt 

Het heeft vannacht nog verder geregend en na een half uur moet de poncho aan. Na bijna 7 km arriveer ik in het eerste dorp. Even ervoor staat er een wegwijzer "dolmen"  - ik ga er echter niet naartoe omdat ik niet weet hoe ver die van de weg af ligt. Wat verder zou een menhir staan ; ook niet naartoe geweest .


Anke , dit zal jij wel herkennen 
en dit ook 

hier is de belangrijkste rivier de Gartempe 

een pauze op een picknickplaats onder een bloeiende acacia - vol bijen en hommels - acaciahoning!!!


een beetje later begint het te rommelen en de lucht wordt zwart 
En dat betekent weer een zwaar onweer!
Het einddoel van vandaag is Benevent l'abbaye ,21,5 km. Hier zie ik deze bewijzering, vlak over de deur van de gîte.


Vanmorgen had ik al gezien dat mijn rechter dikke teen door mijn sok zat -déjà -vu. Ik heb geen naaigerief mee maar de hospita helpt uit de nood. En dus zet ik mij aan het naaien.

het resultaat mag gezien worden 

in de tuin staat een heel lichtroze reuze vingerhoedskruid 


Vandaag heb ik kennisgemaakt met 2 Duitse meisjes uit Dresden , die al 2 maanden onderweg zijn (Ella en Fine). Marina had er al over verteld . Twee vrolijke meisjes die met een beperkt budget op weg zijn. Een van hen heeft een overbelaste knie en heeft op een rommelmarkt een oude fiets op de kop kunnen tikken (zonder versnellingen en de remmen werken niet zo goed). Die werd door een vriendelijke inwoner in orde gebracht zodat de ene stapt en de andere fietst .Het is een beetje lachwekkend want er is ook geen bagagerek, zodat ze de rugzak gewoon op de rug heeft. En dat met het onweer deze namiddag.


zondag 27 mei 2018

de Limousin, departement Creuze

Van Gargilesse naar Crozant, 20 km.
Vanaf gisteren is het een totaal ander landschap. En dat hebben mijn quadriceps gevoeld. Ook de knieën worden meer op de proef gesteld. Een aantal stevige kuitenbijters. En dat is echt nog altijd niet mijn ding.

een steil pad naar beneden , een makkie vergeleken met gisteren 


veeeeeeeeeel vingerhoedskruid

Ook vandaag blijft het niet droog. 

zo heerlijk rustig


Crozant, gelegen in de vallei van de Creuze, ook de vallei van de schilders genoemd (vooral impressionisten) ligt schilderachtig op een hoogte, met een versterkte burcht, waarvan er nu nog enkel ruïnes overblijven .

Eenmaal op weg, gaat het recht naar beneden naar de oever van de Sedelle,  een zijrivier van de Creuze, waar zo veel schilders en schrijvers bekendheid verwierven. Er is een heel parcours uitgestippeld met op verschillende plaatsen verwijzingen naar bepaalde schilders (openluchtmuseum).  Het is er heel rustig om te stappen .




een mooie holle weg 
die overgaat in een metershoge graspad 

in de kerk van Saint-Jacques in La Souterraine staat een pelgrimstafel 

muurschildering in de (slapende ) stad 

Dagelijkse regenbui was er vandaag vroeg bij. 

gedaan met de eeuwige velden


Vandaag staat er een ultrakorte etappe op het programma en dat heeft alles te maken met de overnachtingsmogelijkheden .




In het enige dorp dat ik tegenkom (Le Menoux) breng ik een bezoek aan de kerk waar binnenin muurschilderingen van een zekere Carrasco te bewonderen zijn (advies van Colette enkele dagen geleden).
Jacobus waakt onderweg 

Slechts 12 km, waarvan 800 m die mij zeker 45 min . gekost hebben. Op een gegeven ogenblik dacht ik "waar ben ik aan begonnen?" Steil naar boven, over gladde met mos bedekte stenen , boomwortels en modder.



Ik doe op sommige plaatsen zelfs de rugzak af omdat ik vrees om achterover getrokken te worden, gooi mijn stokken wat verder en sleep de rugzak een meter vooruit, probeer houvast te vinden voor mijn voeten en gelukkig vind ik hier en daar een tak om mij aan op te trekken. Gelukkig ziet niemand mij bezig. Als ik hier zou uitgeschoven of gestruikeld zou zijn zou ik daar nu nog liggen. Eenmaal boven sta ik nog te trillen op mijn benen.
En dat is nog niet alles: de rupsen vallen letterlijk uit de bomen, niet de processierupsen maar één rups per draad. Ik waan mij in het oerwoud en gebruik mijn stokken als machete om ze weg te maaien.

Gargilesse, bekend omwille van Georges Sand - heeft hier gewoond en waarschijnlijk een aantal minnaars gehad. Is ook weer een "plus beau village de France ". Piepklein en stelt op zich niets voor. Wel mooi onderhouden. En typisch kunstenaarsdorp natuurlijk ; en van rijke mensen ??



Als ik op het enige terras zit komt een andere stapster aan - Marina uit Nederland. Zij heeft de lus van Nevers gedaan. Hier in Gargilesse komen beide samen. Na de voorbije eenzame dagen zal er vanaf nu wel meer volk onderweg zijn. Even later nog een Hollander , Klaas uit Hoorn. Zij hebben elkaar al eerder ontmoet.




brood wordt op straat in een oude camionnette gebakken en de kok is een rasechte Gentenaar

de kerk is donker en zwart van de schimmel ; in de crypte druipt het water van de trappen 

Het is nu iets na 19 u en daar is het dagelijkse onweer.

vrijdag 25 mei 2018

Georges Sand


Vandaag staat er een ultrakorte etappe op het programma en dat heeft alles te maken met de overnachtingsmogelijkheden .




In het enige dorp dat ik tegenkom (Le Menoux) breng ik een bezoek aan de kerk waar binnenin muurschilderingen van een zekere Carrasco te bewonderen zijn (advies van Colette enkele dagen geleden).
Jacobus waakt onderweg 

Slechts 15 km, waarvan 800 m die mij zeker 45 min . gekost hebben. Op een gegeven ogenblik dacht ik "waar ben ik aan begonnen?" Steil naar boven, over gladde met mos bedekte stenen , boomwortels en modder.



Ik doe op sommige plaatsen zelfs de rugzak af omdat ik vrees om achterover getrokken te worden, gooi mijn stokken wat verder en sleep de rugzak een meter vooruit, probeer houvast te vinden voor mijn voeten en gelukkig vind ik hier en daar een tak om mij aan op te trekken. Gelukkig ziet niemand mij bezig. Als ik hier zou uitgeschoven of gestruikeld zou zijn zou ik daar nu nog liggen. Eenmaal boven baad ik in het zweet en sta ik nog te trillen op mijn benen.
En dat is nog niet alles: de rupsen vallen letterlijk uit de bomen, niet de processierupsen maar één rups per draad. Ik waan mij in het oerwoud en gebruik mijn stokken als machete om ze weg te maaien.

Gargilesse, bekend omwille van Georges Sand - heeft hier gewoond en waarschijnlijk een aantal minnaars gehad. Is ook weer een "plus beau village de France ". Piepklein en stelt op zich niets voor. Wel mooi onderhouden. En typisch kunstenaarsdorp natuurlijk ; en van rijke mensen ??



Als ik op het enige terras zit komt een andere stapster aan - Marina uit Nederland. Zij heeft de lus van Nevers gedaan. Hier in Gargilesse komen beide samen. Na de voorbije eenzame dagen zal er vanaf nu wel meer volk onderweg zijn. Even later nog een Hollander , Klaas uit Hoorn. Zij hebben elkaar al eerder ontmoet.




brood wordt op straat in een oude camionnette gebakken 

de kerk is donker en zwart van de schimmel ; in de crypte druipt het water van de trappen 

Het is nu iets na 19 u en daar is het dagelijkse onweer.