Chez Claudette

Vanmorgen schijnt de zon. En of iedereen blij is! De vogeltjes laten in ieder geval van zich horen.

Ik verblijf in de gemeentelijke pelgrimsherberg van Brecy . Er is al wat een pelgrim nodig heeft, alleen wat ingewikkeld: de sleutel is te verkrijgen bij Claudette, er is een kamer met twee bedden boven een crèche , toilet, water en douche zijn beneden in de crèche, alles met sleutel. De verbinding is langs buiten . Als ik vannacht moet plassen moet ik dus de straat op. De was hang ik aan een hek op straat in de zon.
Ik ontmoet in Baugy, na 10 km, een gepensioneerd koppel uit Gullegem, zij spreken mij aan en vragen of ik op weg ben naar Compostela - opent waarlijk deuren. Weer een heel levensverhaal gehoord. Zij hebben een vakantiehuis in de buurt en komen nu naar de markt.
Verder langs velden en asfaltwegen - de départementale is toch vrij druk. Geen berm en dus ook wel gevaarlijk volgens mij .

In Brecy is welgeteld 1 voorziening en dat is het "café -restaurant" van Claudette. Maar zij is veel meer dan cafe-uitbaatster: kokkin , krantenverkoopster, gokkantoor, bankmedewerker (je kan geld afhalen zonder automaat) , dépôt de pain, sigarettenverkoopster , uitbaatster van een benzinepomp, verdeelster van de sleutels van de pelgrimsherberg , enz...
Ik kan er terecht voor het avondeten, een menu is er niet, ik eet wat ze mij voorschotelt: een terrine (een soort kop ) met sla , varkensgebraad met bloemkool en witte saus, een banaan en een pichet wijn . Dat alles voor 13 euro.
Ik ben alleen .