Georges Sand

Vandaag staat er een ultrakorte etappe op het programma en dat heeft alles te maken met de overnachtingsmogelijkheden .

In het enige dorp dat ik tegenkom (Le Menoux) breng ik een bezoek aan de kerk waar binnenin muurschilderingen van een zekere Carrasco te bewonderen zijn (advies van Colette enkele dagen geleden).

Jacobus waakt onderweg 

Slechts 15 km, waarvan 800 m die mij zeker 45 min . gekost hebben. Op een gegeven ogenblik dacht ik "waar ben ik aan begonnen?" Steil naar boven, over gladde met mos bedekte stenen , boomwortels en modder.

Ik doe op sommige plaatsen zelfs de rugzak af omdat ik vrees om achterover getrokken te worden, gooi mijn stokken wat verder en sleep de rugzak een meter vooruit, probeer houvast te vinden voor mijn voeten en gelukkig vind ik hier en daar een tak om mij aan op te trekken. Gelukkig ziet niemand mij bezig. Als ik hier zou uitgeschoven of gestruikeld zou zijn zou ik daar nu nog liggen. Eenmaal boven baad ik in het zweet en sta ik nog te trillen op mijn benen.
En dat is nog niet alles: de rupsen vallen letterlijk uit de bomen, niet de processierupsen maar één rups per draad. Ik waan mij in het oerwoud en gebruik mijn stokken als machete om ze weg te maaien.

Gargilesse, bekend omwille van Georges Sand - heeft hier gewoond en waarschijnlijk een aantal minnaars gehad. Is ook weer een "plus beau village de France ". Piepklein en stelt op zich niets voor. Wel mooi onderhouden. En typisch kunstenaarsdorp natuurlijk ; en van rijke mensen ??

Als ik op het enige terras zit komt een andere stapster aan - Marina uit Nederland. Zij heeft de lus van Nevers gedaan. Hier in Gargilesse komen beide samen. Na de voorbije eenzame dagen zal er vanaf nu wel meer volk onderweg zijn. Even later nog een Hollander , Klaas uit Hoorn. Zij hebben elkaar al eerder ontmoet.

brood wordt op straat in een oude camionnette gebakken 

de kerk is donker en zwart van de schimmel ; in de crypte druipt het water van de trappen 

Het is nu iets na 19 u en daar is het dagelijkse onweer.