Coteaux de Glanes

Goed, vervolg van gisteren . Ik heb meer dan tijd genoeg om in Deols een en ander te bezoeken (zie foto's gisteren).
Deols is (was) bekend om zijn oude Benedictijnerabdij (orde van Cluny) uit 917; was een groot complex waarvan nu nog slechts enkele ruïnes overblijven. Ik bezoek ook het museum en wat overblijft van de kloostertuin. Een 3-D video toont hoe het kloosterleven er vroeger aan toe ging.
Ik logeer bij Agnès en Bernard D. in de wijk Saint-Christophe (N.W. Van Châteauroux. Zoals altijd is de ontvangst hartelijk, de avondmaaltijd is eenvoudig maar ruimschoots voldoende. Bernard opent een fles Coteaux de Glanes Rose en is heel verwonderd dat ik dat ken. Bie, Paul, wat is de wereld klein! Zijn moeder is afkomstig uit Beaulieu.
Agnès wil zelfs de parochiepriester bellen voor een pelgrimszegen.
Vanmorgen vergezelt Bernard mij naar de bushalte vlakbij om naar het zuiden van de stad te rijden - gratis bus. De 3 km die ik daarmee uitspaar heb ik ruimschoots gecompenseerd door verloren te lopen.
Ik duik na 3 km het enorme Forêt Domaniale de Châteauroux in voor een paar uur, en de zoziaux chantent dans le bois!!!!
Veel kevers vandaag, ook een vijftiental vliegende herten (Anke en Sietse,  Alexanders). De meesten lijken mij gekwetst en liggen op hun rug - ik probeer er enkele om te draaien maar ik denk dat dat niet veel helpt.

Op vezelay-compostelle.eu las ik dat "de afgelopen jaren enkele pelgrims gesignaleerd hebben dat dit bos, in de buurt van de Chapelle Notre Dame du Chêne, kennelijk een ontmoetingsplaats is voor homoseksuelen en travestieten. De langzaam rondrijdende auto's in het verder zo stille bos geven sommige pelgrims een onbehaaglijk gevoel".
En inderdaad, zeker 5 auto's rijden heen en weer, met een man alleen in.
Ik stap door en zie niet om.
Net als ik het bos uit kom begint het te regenen ; ik hoorde het al in de verte rommelen. Niets aan te doen , nog net op tijd kan ik de poncho aan doen . De laatste 5-6 km is het ploeteren langs de departementale en daarna door poephoog gras. Dat wordt weer controleren op teken. Langs achter kom ik het dorp Velles in. Een koffie en een cola light verder ben ik bij mijn onthaaldame van vandaag,  Colette en Jean-Claude. Eenvoudig en hartelijk . De natte schoenen krijgen de nodige kranten en na een verkwikkende douche krijg ik de sleutel van de kerk.
's Avonds een eenvoudige familiemaaltijd, maar met versgeplukte kersen als dessert kan het niet meer stuk .
En er is Wifi, totaal onverwacht.

 de eerste regendruppels 

het eerste vingerhoedskruid 

een glasraam met Jacobus