zaterdag 19 mei 2018

de dag begint in mineur

Het was heel rustig vannacht en ik heb goed geslapen, zonder opstaan . Ik maak alles klaar en ga gepakt en gezakt naar beneden, sluit de deur van de ingang naar de slaapkamer, begeef mij naar de deur van de foyer (niet crèche blijkbaar) en laat rugzak, stokken en hoed op een bankje aan de voordeur . Met de sleutel ga ik naar toilet en de badkamer voor een kattenwas . Intussen komt een man uit het dorp iets doen in de zaal en is alweer verdwenen als ik uit de badkamer kom. En dan vind ik plots de sleutel niet meer. Ik zit dus opgesloten!!! Wat nu?
Gelukkig zit mijn Miam Miam Do Do in mijn broekzak en kan ik Claudette opbellen. Zij legt mij uit hoe ik langs de zaal buitengeraak tot in de tuin en via een metalen draad een hekje kan openen en op straat geraak. En dan merk ik dat mijn toiletgerief en de Miam Miam Do Do nog binnenliggen. En de sleutel vind ik nog steeds niet. Ik dus naar Claudette, ze is nog niet open, en daar komt de man ook net aan die binnengeweest was. Hij opent de deur voor mij zodat ik mijn gerief kan nemen.
Eind goed al goed!
En de sleutel? Weet ik niet .

Vandaag staat een etappe op het programma van 20 km naar Bourges. Veel over asfalt. Ik loop een stuk verkeerd,  heb blijkbaar een wegwijzer gemist.
Uiteindelijk kom ik dank zij een lokale inwoner toch op de juiste weg terecht: de oude Romeinse J. Caesar -baan.



Ik weet uit ervaring dat een grote stad binnenwandelen nooit aangenaam is , en dat is hier zeker het geval. Het blijft maar duren.
Enfin, uiteindelijk sta ik toch aan de kathedraal.


Bourges heeft een immense prachtige kathedraal Saint-Etienne , geklasseerd als werelderfgoed door de UNESCO.


Veel mooie vakwerkhuizen in de stad (à colombages zeggen de Fransen) 

Ik kan pas vanaf 17u30 terecht bij mijn gastvrouw (ook hier weer accueil pèlerin à domicile). De rugzak kan ik kwijt in het Office de Tourisme en dat geeft mij de kans om een beetje van de stad te bezoeken.
Verpozen doe ik in een mooi park tussen de kathedraal en het stadhuis - doet een beetje denken aan het Warandepark in Brussel.



5 opmerkingen:

  1. Goed bezig, mama!
    Geen takkenbosje voor mij dit jaar, maar de hibiscusjes kunnen er mee door voor deze keer...
    Veel moed nog onderweg.

    Anke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Robin en Sabine21 mei 2018 om 01:08

    Ga de foto's van de rupsen en hun spinsel dan eens opzoeken...maar met de verhuis van Hanne weinig thuis momenteel...en straks eens naar Doornik...ook op de Caminoroute hé ! later meer ! leuk dat je reetjes ziet en buizerds...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Robin en Sabine21 mei 2018 om 01:17

    Inderdaad spinsels van eikenprocessierupsen...ze vreten ook andere bomen kaal, haren van de rupsen geven jeuk ! groetjes, Robin

    BeantwoordenVerwijderen
  4. oei , oei wat gaat de tijd snel. ik ben al dagen achter.
    toch weeral een mooie tocht; wat doe jij dat goed . alleen een voet die brandt? kweet niet wat ik me daarbij moet voorstellen....
    te veel asfalt misschien??? goeie reis verder ! jeannine

    BeantwoordenVerwijderen
  5. allee , waar is mijn mail nu naartoe? geen idee.
    jan, je doet het maar weer ! alleen maareen voet die brandt ! ik weet niet wat ik me daarbij moet voorstellen of toch , na zoveel km stappen.
    verder goei tocht en ik zal wat trouwer zijn. jeannine

    BeantwoordenVerwijderen