Alles is op

Na welgeteld 4 weken stappen is bijna alles op: de zeep, de tandpasta, de zonnecrème, de bodymilk helemaal (ik gebruik nu handcrème - kleiner formaat = minder gewicht), de papieren zakdoeken, .... De hielen van mijn schoenen zijn helemaal afgesleten - tijd om naar huis te gaan? Mijn wenkbrauwen zijn helemaal wit/geel  en ik heb allemaal witte streepjes rond mijn ogen, ik lijk wel de kerstman of de sint.

Om 10u45 ben ik in de kathedraal om kaarsen aan te steken, Jacobus te omarmen en een goede zitplaats voor de pelgrimsmis te bemachtigen (als je later toekomt is de kans klein nog een zitplaats te vinden). De kathedraal zit stampvol, er is vandaag ook een gelegenheidskoor te gast zodat de non van dienst (nog steeds dezelfde) niet te veel werk heeft. Ze heeft een prachtige stem!
En de Botafumeiro? Hij zwaaide natuurlijk! Wie  niet weet wat de Botafumeiro is moet maar naar mijn eerdere camino´s gaan kijken en lezen, en zeker eens kijken op youtube voor het spektakel en de bijhorende muziek.

in de markthal was ik nooit eerder

daar hangt de Botafumeiro

hier wordt hij aangestoken

en hier zwaait hij

Aase (Denemarken) en Annemarie (Australië) teruggezien, na meer dan een week . En zonet nam ik afscheid van de 4 taterende maar ó zo lieve vrouwen uit Barcelona. Ik ben ook op zoek gegaan naar René en Harrie om af te spreken om morgen samen met de taxi naar de luchthaven te gaan. Natuurlijk vind ik ze ergens, dat is nu eenmaal zo in Santiago.

Ik ga ook naar de albergue Mundoalbergue, waar ik vorig jaar Faith, Susanna en Martin terugzag na een week. Ik vraag of Martin er is, en wat blijkt? Hij is vanmiddag naar huis vertrokken! Het was te mooi geweest moest ik hem nog gezien hebben. Al die tijd is hij mij twee of drie dagen vóór geweest, ik zag zijn boodschap in de gastenboeken van verschillende albergues. Martin is een Ier met wie ik op de Camino Portugués gedurende dagen meegestapt ben (zie aldaar) en van wie ik sindsdien niets meer gehoord had. Jacobus´ wegen zijn ondoorgrondelijk!