Ik heb een gat in mijn sok

Rare titel maar het kind moet een naam hebben. Later daarover.
Het is niet evident om deze blog bij te houden. Geen pc's en geen WiFi. Een inhaalbeweging dus.
Eerst over gisteren, zaterdag 2 mei.
Na een degelijk ontbijt vertrokken om 7u35 voor 20km naar Grimaldo. Volgens mijn gids is er 1 dorp onderweg op 13 km : Cañaveral.. Het is bewolkt, nevelig zelfs, wat het stappen aangenaam maakt. Direct omhoog met prachtige zichten op het embalse. Weer langs graaslanden en koeien. Onderweg  haalt Stephen (Malta) mij in en we stappen een tijdje samen. Ergens boven op een heuvel staan richtingaanwijzers : links naar Cañaveral, rechts de gele pijl. Die volgen we en we hebben Cañaveral enkel in de verte gezien. Dus vandaag ook weer 20 km door niemandsland - heel mooi, een stevige kuitenbijter incluis, gelukkig niet zo lang maar wel heel steil, naar de alto de los Castaños (kastanjelaars heb ik niet gezien - maar eindelijk eens wat gewone bomen, dennen en later ook steen- en kurkeiken. En overal de zonneroosjes, de brem, de lavendel. Koeien op de weg - ze kijken me recht in de ogen en gaan dan lopen. Geen hekjes te openen en te sluiten, het zijn allemaal van die doorgangen met roosters. Van op een hoop aarde langs de kant houdt een wouw mij goed in de gaten.
En daar zijn ze dan Robin, 2 zwermen vale gieren, een 30-tal in totaal - Monfragüe is niet ver.
De laatste 4 km is een aangename wandeling door de dehesa. Achter een kurkeik en tussen de zonneroosjes laat ik een boodschap achter.
Ik kom uit de volle natuur via een klauterpaadje in het dorp Grimaldo, van de stilte in het lawaai, van de hemel in de hel - het is zaterdag, 14 u30 en er zijn 2 bars, recht tegenover elkaar, (meer is er trouwens niet) volle bak lawaai dus.  Een groep jongeren verhuist geregeld van de ene kant van de straat naar de andere. Strontzat zijn ze na verloop van tijd.
Wanneer ik mijn schoenen uittrek zie ik dat er een gat is in mijn kous, de nagel van mijn linker dikke teen komt piepen. Niet erg na 3 jaar. Ik zal ze morgen anders aantrekken.
De albergue is van de bar aan de overkant van de straat - heel basic maar meer moet dat niet zijn. Het is een dorp van niets, amper 50-60 inwoners, geen winkel, geen WiFi. Intussen heeft zich een groepje gevormd :Saraa en Arto, een Fins koppel, Ignacio en Augustin (Barcelona), Stephen (Malta) en we spreken af de volgende twee etappes hetzelfde te doen en Agustin doet de reservatie - ze worden lang en de overnachtingsmogelijkheden beperkt. We kunnen hier vanavond eten, maar ontbijt zit er niet in, het is morgen immers zondag en bovendien is het feest dit weekend - met vanavond musical om middernacht, vlak boven ons hoofd. Om 23u30 is er eerst de verbranding van de Capaza = kleren aan een oude boom - verwijst naar de heksenverbrandingen.
Wie ontbijt wenst en eventueel eten voor morgen kan het vanavond krijgen. Een microgolfoven is voorzien.

panorama van het Embalse de Alcántara

de Spaanse overheid blijft investeren in megalomane (en absurde) bouwwerken; hier de AVE (hogesnelheidstrein) tussen Madrid en Lissabon - alleen is er geen akkoord met Portugal, dus zal deze lijn stoppen aan de grens !!!!!! Zo ligt er ergens een splinternieuwe luchthaven die nog nooit gebruikt is, worden er nieuwe huizen bij de vleet gebouwd (zelfs hele nieuwe  dorpen) maar die blijven onbewoond. Crisis????

zonneroosjes

zomaar op de weg

staat zomaar in het midden van een rotonde

dehesa

zelfgemaakte speeltuin in Grimaldo

de Capaza, bekleed met oude T-shirts, wordt vanavond in brand gestoken (herinnering aan de heksenverbrandingen van weleer)

de albergue van Grimaldo

het gat in mijn kous

Nu over vandaag, zondag 3 mei.
Het feest heeft de ganse nacht geduurd. Wanneer de eersten opstaan om 5 uur is er nog steeds muziek, hoewel het begint te minderen. De snelgrims zijn al om 6 uur weg, de zotten, het is nog pikdonker en later zal blijken dat ze verloren gelopen zijn (pijl gemist).
Ik vertrek om iets voor zeven, en dan is het licht.
Onzekerheid vandaag : er is wat controverse over de etappe - blijkbaar is er een of andere boer die geen pelgrims meer toelaat door zijn landerijen en poorten volledig afsluit.  Er is een alternatieve weg over Riolobos, een omweg van enkele kilometers. Aangekomen aan de splitsing beslis ik om de oorspronkelijke weg te volgen. Goed idee? Later blijkt van niet want op een bepaald moment krijg ik een poortje niet open. In mijn eentje durf ik daar bepakt en gezakt niet overklimmen. Ik ben al op de terugweg als Ignacio aangestapt komt en met zijn hulp lukt het wel. Problemen nog niet gedaan, ik loop meerdere malen verloren - de info in de gidsen kloppen van geen kanten. Ik zie wel het dorp Galisteo vóór mij liggen, ik weet dus waar ik naartoe moet, alleen lukt het me niet om een weg te vinden, ik dool door weiden, met en zonder koeien, door moerasgebied, en kom geen huis tegen, bovendien is het zondag. Uiteindelijk kom ik toch in Galisteo aan, na meer dan 20 km, veel later dan gepland - nog 10 te gaan!
Robin, ken je dit dorp? Zeker eens bezoeken, volledig ommuurd - oorspronkelijk door de Almohaden gebouwd en niet veraf.
Verder door de dehesas vandaag en eindelijk enkele bijeneters gezien - ik hoorde ze eerst. Ook een hop vloog langs. Het was de hele dag bewolkt, geen zon te zien en er valt geregeld nattigheid - niet genoeg om regenkledij aan te trekken.
Doodop kom ik aan in Carcaboso, in de albergue van señora Elena, een iconische figuur op de via de la Plata - zij stapte zelf deze Camino en schreef er een boek over "1000 km de soledad".
Na het gedruppel begint het 's avonds echt te regenen.
Ik moet dringend een pc vinden want hier staan veel fouten in, sommige woorden worden veranderd en ik kan geen juiste leestekens of accenten gebruiken - sorry daarvoor - later zal ik ze verbeteren en ook foto's toevoegen. Dat is intussen gebeurd.

hier dool ik rond op zoek naar een weg

en hier moest ik overklimmen, gelukkig buiten het zicht

Galisteo

openluchtmuseum in de tuin van de kerk van Carcaboso, herinneringen aan de oorspronkelijke Romeinse weg