Dat dorp van toen dat is voorbij

Moest Wim Sonneveld nog leven en hier in Galicia zijn dan zou hij zien dat het niet alleen herinneringen zijn. In de kleine aldea's, gehuchtjes, is het nog zoals in lang vervlogen tijden. Dorpsjeugd is er niet - en al zeker niet in minirok en beatlehaar  - enkel oudere mensen met schort en hoed die in de tuin of op het veld werken, met de sikkel of de hak in de weer, alles nog manueel . In een gehuchtje zag ik vandaag zelfs een vrouw de was doen in een openbare wasplaats zoals die nog in elk dorp aanwezig is. Ook nu weer zullen de foto's duidelijk zijn.
Ik denk dat ik vast geslapen heb, want het is plots 7u30. Geen nood, vandaag staat maar 22km op het programma. Het was wel heel koud met een deur vol kieren en gaten. Met softshell geslapen.

Alle landschappen passeren vandaag de revue : eerst nog de heuvels, daarna een afdaling naar de vallei van de Allariz, daarna een kaarsrechte kilometerslange weg door de velden, dan weer naar boven en weer naar beneden. Tot Xunqueira de Ambía, 500 inwoners groot maar met collegiale kerk en bisschoppelijk paleis. Om 19 .30u gaat de kerk open en kan het klooster bezocht worden.
Ineens is Sollveig, een jonge vrouw uit Denemarken, er weer, sinds Puebla de Sanabria niet meer gezien.

veel valt er niet te kopen onderweg, maar dit wel :-)

de poort naar ????????????????

eindelijk horreos - wie ze niet kent moet maar naar mijn vorige Camino´s kijken of googelen

het wasvrouwtje 

zo ziet de weg er ook soms uit, gelukkig zijn er hier stapstenen, maar dat is niet evident

een verzamelaar van ?????