maandag 18 mei 2015

Windmolens zijn alomtegenwoordig

Het is niet in te schatten hoe de Camino verder gaat. De gidsen spreken zichzelf tegen en de lokale bevolking weet het ook niet goed : de ene zegt dat de gewone Camino normaal te gaan is,  de andere dat hij afgesloten is door de werken aan de AVE (hogesnelheidstrein). Zo neem ik vanmorgen dan toch maar de baan - na 2 - 3 km geeft een schelp de richting aan en zo kan ik rustig de Puerto de Padornelo over, meteen het hoogste punt van deze Camino (1350 m). Op elke omliggende heuvel /berg staan tientallen  en tientallen windmolens die almaar dichterbij komen naarmate ik klim.
Na een klim volgt natuurlijk een afdaling en daar heb ik weer eens een pijl gemist, zodat ik  een omweg van 6-7 km gedaan heb, weer meer dan 25. Ik denk dat Jacobus mij misschien heeft willen straffen voor die ene busrit.
Maar goed, Lubían , daar zit ik nu, ook weer een bergdorp langs een doorgaande baan en omgeven door de windmolens. Eindelijk een dorp waarvan de kerk open is, en muziek uitnodigt om binnen te gaan. Hier steek ik dan ook mijn eerste kaarsjes aan.
Ik vraag mij af wat de inwoners vinden van al die werken  (ik denk dat ze een aantal jaren geleden hetzelfde hebben meegemaakt met de aanleg van de A52). Het zal wel goed zijn voor de plaatselijke nering, maar wat nadien? Ten dode opgeschreven zoals al die andere?
Er zijn 2 bars /restaurants en 1 winkel waar alles te krijgen is : van levensmiddelen over cosmetica en onderhoudsproducten tot verf, beits, laarzen, pantoffels, sokken, sweaters, bestek,....
Hier zou Wilfried (Duitsland) wel een onderbroek gevonden hebben - Wilfried kwam ik een week of zo elke dag tegen en hij had een probleempje : was in Zamora zijn onderbroek vergeten van de wasdraad te halen - en moest het dus doen met één. Hij is ondertussen al verder. :).




 een kerstman hangt nog steeds in de boom






weer een beek die zich vergist van bedding, dit is wel degelijk de te volgen weg


en dit ook

Geen opmerkingen:

Een reactie posten