Ongelooflijk

Ik heb vannacht slecht geslapen door de jeuk van mijn bobbels. Ik besluit dan maar om beroep te doen op de diensten van het Centro da Saude. De oude vader van de bar haalt zijn nog oudere Mercedes van stal en met een slakkengangetje gaat het naar Laza, waar ik terecht kan bij de dokter. Blijkbaar een allergische reactie op ????  Meer kan hij niet zeggen, maar ik krijg een voorschrift voor een antihistaminicum - ik zal goed slapen vannacht!!!!
Ik ben al blij dat het geen bedwantsen zijn.
Gelukkig moet ik mij zo concentreren op de kuitenbijters dat ik niet aan de jeuk kan denken. Telkens als ik denk dat ik er ben volgt een stukje vlak en achter de bocht de volgende kuitenbijter - er komt geen einde aan.
Albergueria : een vreemde plek op de Via de la Plata, in elke gids beschreven : hier heeft de legendarische Luis de bar "Rincon del Peregrino". De bar hangt vol met Sint-Jacobsschelpen -  iedereen die hier langskomt krijgt een schelp en een stift om zijn naam, datum en land van herkomst te noteren. Die komt dan later wel ergens te hangen. Ook klinkt muziek door de straat (buren zullen er geen last van hebben want er woont bijna niemand in het dorp). Aan de overkant heeft hij een pelgrimsherberg in een oud pand van natuursteen en primitieve sanitaire voorzieningen maar voldoende voor een pelgrim. Misschien koud vannacht???
Ik ben net eens gaan rondwandelen in het dorp : driekwart van de huizen zijn ruïnes.

de was wordt op straat gedaan

de albergue vanaf de overkant van de straat

douche met heerlijk warm water

deegwaren en tomatensaus zijn overvloedig aanwezig, en voor de rest zoekt iedereen wat hij/zij nog in de rugzak heeft; voor brood en wijn kunnen we bij Luis terecht

de slaapzaal bevindt zich op de eerste verdieping, met goede stapelbedden en -matrassen; door de gaten/kieren in de buitendeur (geen ramen) is het 's nachts ijskoud

met Monica en de iconische eigenaar van Rincón del Peregrino, geen gewone

recyclage van tetrabricks

een schandpaal (rollo) op een plein

de brezas, een soort opgeschoten groene kool (repollo) die gebruikt wordt in de Caldo Gallego en die in elke moestuin te vinden is

 Christian, een jongeman uit Duitsland, die al weken onderweg is, heel rustig, schrijft en tekent, met een klein budget (ik denk dat hij hoofdzakelijk brood eet), eet samen met ons een warme maaltijd in de albergue van Alberguaria - pasta met tomatensaus en al wat we samen hebben. Hij komt altijd als laatste aan, gaat later slapen dan alle anderen en staat als allerlaatste op (valt pas echt in slaap als alle anderen al weg zijn)

dit staat zomaar in een dorp onderweg